კომენტარი ამ ამბავზე CommentOSWIECIM, პოლონეთი — ოსვენციმ-ბირკენაუდან გადარჩენილები იკრიბებიან პარასკევს მეორე მსოფლიო ომის ბოლო თვეებში ნაცისტური გერმანიის სიკვდილის ბანაკის განთავისუფლების 78 წლის იუბილეს აღსანიშნავად, ომის საშინელების ფონზე, რომელიც კვლავ არღვევს მშვიდობას ევროპაში. ყოფილი საკონცენტრაციო და განადგურების ბანაკი მდებარეობს სამხრეთ პოლონეთის ქალაქ ოშვიეციმში, რომელიც მეორე მსოფლიო ომის დროს გერმანული ძალების ოკუპაციის ქვეშ იყო და იქცა ებრაელების, პოლონელების, საბჭოთა სამხედრო ტყვეების, ბოშების და სხვათა სისტემატური მკვლელობის ადგილად. ლიკვიდაცია ადოლფ ჰიტლერისა და მისი მემამულეების მიერ. საერთო ჯამში, 1,1 მილიონი ადამიანი დაიღუპა უზარმაზარ კომპლექსში, სანამ იგი საბჭოთა ჯარებმა გაათავისუფლეს 1945 წლის 27 იანვარს. დღეს ეს ადგილი თავისი ყაზარმებითა და მავთულხლართებით და გაზის ნანგრევებით. Chambers, წარმოადგენს ბოროტების ერთ-ერთ ყველაზე აღიარებულ სიმბოლოს მსოფლიოში და შეგონებას „არასდროს აღარასდროს“, რომელიც მილიონობით მომლოცველობის ადგილია. თუმცა ის მდებარეობს აშშ-დან მხოლოდ 300 კილომეტრში (185 მილი). კრაინში, სადაც რუსული აგრესია წარმოუდგენელ სიკვდილსა და ნგრევას იწვევს – კონფლიქტი ბევრი მათგანის გონებაში, ვინც რვა ათეული წლის წინ მსხვერპლს პატივს სცემდა. რუსეთის პრეზიდენტი ვლადიმერ პუტინი დაესწრო 2005 წელს ბანაკის განთავისუფლების 60 წლისთავისადმი მიძღვნილ ღონისძიებას. მაგრამ ის აუშვიც-ბირკენაუს სახელმწიფო მუზეუმის ცნობით, წელს უკრაინაზე რუსეთის თავდასხმის გამო რუსი ოფიციალური პირი საერთოდ არ იყო მიწვეული. ბოგდან ბარტნიკოვსკი, პოლონელი, რომელიც 12 წლის იყო, როცა ოსვენციმში გადაიყვანეს. უკრაინაში რუსეთის სრულმასშტაბიანი შეჭრის შემდეგ გაქცეული ლტოლვილების პირველმა სურათებმა, რომელიც მან ტელევიზიით ნახა გასული წლის თებერვალში, გამოიწვია ტრავმული მოგონებები. ის გაოგნებული იყო ლტოლვილთა დიდ ხალხში პატარა გოგონას დანახვისას, რომელსაც დედას ერთი ხელი ეჭირა და დათვს ეჭირა. მეორეში. ”ეს ფაქტიურად თავში დარტყმა იყო ჩემთვის, რადგან უცებ დავინახე, თითქმის 80 წლის შემდეგ, ის, რაც ვნახე სატვირთო ვაგონში, როდესაც გადამყავდა ოსში. ჩვიცი. ჩემს გვერდით პატარა გოგონა იჯდა და თოჯინას მკერდზე ეხუტებოდა“, – თქვა ბარტნიკოვსკიმ, ახლა 91 წლის. ბარტნიკოვსკი იყო ოსვენციმის რამდენიმე გადარჩენილთა შორის, რომლებმაც თავიანთი გამოცდილების შესახებ ისაუბრეს ჟურნალისტებთან პარასკევის ხსენების წინა დღეს. სტეფანია ვერნიკი, რომელიც დაიბადა ოსვენციმში 1944 წლის ნოემბერში, მის გათავისუფლებამდე სამი თვით ადრე, ისაუბრა ოსვენციმის შესახებ, როგორც “ჯოჯოხეთი დედამიწაზე”. მან თქვა, რომ როდესაც დაიბადა, ის იმდენად პატარა იყო, რომ ნაცისტებმა ტატუ გაუკეთეს მის ნომერს – 89136. მის ბარძაყზე. იგი გარეცხეს ცივ წყალში, გაახვიეს ნაწიბურებში და ჩაუტარეს სამედიცინო ექსპერიმენტები. დედამისს რძე უხვად ჰქონდა და ორივე გადარჩა. ომის შემდეგ დედა დაბრუნდა სახლში და გაერთიანდა ქმართან და „მთელი სოფელი მოვიდა ჩვენს სანახავად და თქვა, რომ ეს სასწაულია“. ფაშიზმი, რომელსაც მოაქვს სიკვდილი, გენოციდი, დანაშაული, ხოცვა და ადამიანური ღირსების დაკარგვა“, – თქვა მან. მათ შორის, ვინც პარასკევს დაესწრება ხსენების დღეს, არის დუგ ემჰოფი, აშშ-ის ვიცე-პრეზიდენტის კამალა ჰარისის ქმარი. გერმანელებმა 1940 წელს დააარსეს ოსვენციმი პოლონურისთვის. პატიმრები; მოგვიანებით მათ გააფართოვეს კომპლექსი, ააგეს სიკვდილის პალატები და კრემატორიები, სადაც ებრაელები მთელი ევროპიდან მატარებლით მოჰყავდათ დასახოცი. პარასკევს მსოფლიოს სხვაგან დაიგეგმა ღონისძიებები ჰოლოკოსტის ხსოვნის საერთაშორისო დღის აღსანიშნავად, ყოველწლიური ხსენების აღსანიშნავად, რომელიც დაარსდა გაეროს რეზოლუციით ქ. 2005. დაახლოებით 6 მილიონი ევროპელი ებრაელი დაიღუპა ჰოლოკოსტის დროს და მილიონობით მეტი დაიღუპა გლობალურ ომში, რომელიც გაგრძელდა 1939 წლიდან 1945 წლამდე.
